จากที่ได้อ่านหนังสือเรื่อง "อธิฐานสิจ๊ะ....กับนางฟ้าสีเขียว"
เป็นหนังสือที่เขียนเป็นตอนๆ ของชีวิตของครอบครัว ครอบครัวหนึ่่งในแต่ละวัน
ซึ้้งมีเหตุการณ์มากมาย เช่น ดีใจ เสียใจ มีความสุข มีควมทุกข์ และไม่เข้าใจแบบเด็กๆ
ซึ้้งมีเหตุการณ์มากมาย เช่น ดีใจ เสียใจ มีความสุข มีควมทุกข์ และไม่เข้าใจแบบเด็กๆ
แต่เหตุการณ์ที่ข้าพเจ้าประทับใจ คือ ประสาทที่ไม่มีชื่อ ก็จะพูดถึงการเล่นทรายของ
เด็กชายหินกับเด็กชายโจด ทั้งสองเล่นก่อประสาททรายด้วยกัน แล้วก็ตัั้้งชื่อให้ประสาททรายว่า "ประสาทไม่มีชื่อ" และเมื่อตั้งชื่อว่าประสาทไม่มีชื่อ ทั้งสองก็คิดว่าในเมื่อประสาททรายมีชื่อว่าประสาทไม่มีชื่อแล้วก็ต้องทำให้ไม่มีประสาททรายเหมือนกัน ทั้งจึงเกลี่ยกองทรายลงจนเรียบเหมือนเดิม
ถ้าเปรียบกับคนเรา "ชีวิตของคนเราขึ้นก็ต้องมีลง"
.jpg)
